گالری رویاهای من

گاهی برای کشیدن فریاد

هزاران پیکاسو هم کافی نیست....

انفرادی شده سلول به سلول تنم

خود من در خود من در خود من

زندانی ست...

حسین جنت مکان

یک تایپوگرافی دیگر از همین متن در ادامه مطلب...

آنلاینِ!؟

خوش به حال صاحبش...

تک اومدیم تک هم میریم

ما رو چه به جفت بودن

احترام گذاشتیم

فکر کردن نمیفهمیم

توجه کردیم، خیال کردن گدای محبتیم

وای به حال این مردم...

نه محبت سرشان می شود نه توجه

کنار این مردم شاد نمی شوی

فقط تنهایی را بیشتر حس می کنی

زنده یاد حسین پناهی

زمان را کجا بردی؟

چقدر راه آمده ای؟

چرا شب، این همه صبح است؟

چرا جای دستهایت روی دنیا مانده است؟

چقدر پنجره به من هدیه کردی؟

کدامیک را اول باز کنم؟

چیستا یثربی

تمامِ دلتنگى هايم را برايش نوشته ام؛
خط به خط...
روز به روز...
ساعت به ساعت...
اما ميترسم!
ميترسم از اينكه بخواند و با پوزخندى از كنارش رد شود!
ميترسم از اينكه بخواند و با يك "مرسى" گفتن،
تمامِ تصوراتم را خراب كند!
ميترسم از اينكه يك نفر قبل از من،
تمامِ اينها را برايش گفته باشد!
شجاعتم تا همين حد بود؛
برايش نوشتن
من جراتِ ارسالش را ندارم!

علی قاضی نظام